upadać ze zmęczenia

См. также в других словарях:

• upadać — 1. Upadać pod ciężarem, pod brzemieniem trosk, zmartwień, cierpień itp. «być bliskim załamania się, nie dawać sobie z czymś rady»: (...) wzywali pomocy głosem, który wybuchał jak kamienny krzyk (...) czarna fala przynosiła na ich miejsce innych,… …   Słownik frazeologiczny

• padać [upadać] na nos — {{/stl 13}}{{stl 33}} być bardzo zmęczonym jakąś pracą, z największym trudem, wysiłkiem radzić sobie z czymś :{{/stl 33}}{{stl 10}}Padać na nos ze zmęczenia. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• upaść — I dk Vc, upadnę, upadniesz, upadnij, upadł, upadłszy upadać ndk I, upaśćam, upaśćasz, upaśćają, upaśćaj, upaśćał 1. «zmienić nagle pozycję ze stojącej, pionowej na leżącą, poziomą; paść, przewrócić się, zwalić się» Potykała się i upadała co… …   Słownik języka polskiego

• upaść — 1. Upadać pod ciężarem, pod brzemieniem trosk, zmartwień, cierpień itp. «być bliskim załamania się, nie dawać sobie z czymś rady»: (...) wzywali pomocy głosem, który wybuchał jak kamienny krzyk (...) czarna fala przynosiła na ich miejsce innych,… …   Słownik frazeologiczny

• noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… …   Słownik języka polskiego

• zmęczenie — n I 1. rzecz. od zmęczyć. 2. «stan osłabienia, zmniejszenie sprawności organizmu wskutek zbyt dużego wysiłku fizycznego lub psychicznego; znużenie» Zmęczenie fizyczne, umysłowe. Słaniać się, upadać ze zmęczenia. Powłóczyć nogami ze zmęczenia. ∆… …   Słownik języka polskiego

• walić się — I – walnąć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać samego siebie, uderzać się niechcący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walić się w piersi ze skruchą. Walnąć się o wystający korzeń. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• walić — ndk VIa, walićlę, walićlisz, wal, walićlił, walićlony walnąć dk Va, walićnę, walićniesz, walićnij, walićnął, walićnęła, walićnęli, walićnięty, walićnąwszy 1. tylko ndk «powodować rozpadanie się, upadek czegoś; burzyć, rozwalać, przewracać coś»… …   Słownik języka polskiego

• chwiać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się na boki, będąc przytwierdzonym do czegoś, trzymając się podstawy; kiwać się, odchylać się, kołysać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ściana się chwieje, za chwilę może runąć …   Langenscheidt Polski wyjaśnień